دستهایت را به حافظهی دستهایم سپرده ام
تو را که کم می آورم
دستهایم می لرزند
پی نوشت ها :
اگر خواب حقیقت داشت، همیشه با تو در آن ساحل سبز لبریز از ناباوری بودم ؛ ای کاش حقیقت داشت ...
ای کاش در آن رویاء غرق می شدم و هرگز بیدار(!) نمیشدم تا بار دیگر نبود تو را احساس کنم ...
شاید نگفته باشم و شاید گفته باشم ولی آنطور که باید نگفته باشم اما تو بدان که عزیزی و ...